Ofiarowanie Pańskie - Matki Bożej Gromnicznej
Na początku, chciałem opisać co u mnie, działo się w Niedzielę...
od momentu pisania, czyli godziny 11tej, to zmierzyłem wiele razy cukier, ciśnienie..
byłem troszkę zmęczony i położyłem się, ale nie długo leżałem bo było takie piękne słońce i wstałem...
z Andrzejem na 16 tą szykowaliśmy się na wyjazd do Kościoła, wcześniej zjadłem obiad... pyszny...
jeszcze zanim pojechaliśmy odmówiłem modlitwy...
Byliśmy w Kościele na 16tą, i po godzinie 17 tej, po Mszy, wróciliśmy do domu..
zmierzyłem cukier..
przyszła do nas Justyna i trochę posiedziała... pogadaliśmy sobie, o wszystkim, i tzw. o niczym...
po 20 tej szykowałem się spać, leki, insulina, cukier, ciśnienie... jest tego trochę...
dałem radę i później po wieczornych modlitwach położyłem się spać...
Dziś 2 lutego, obudziłem się przed 7mą i tak wstałem, już o tej porze jest widno... dzień coraz dłuższy, nareszcie, coraz bliżej wiosny... ostatnie jej podrygi... ha ha... niech sobie idzie... ja tej pory roku nie lubię, bo marznę, jestem z tych co marzną.... takie jest moje zdanie...
dziś rozpaliłem w centralnym jak wstałem, bo zimno było...
zmierzyłem jak zwykle poziomy...
cukru 210...
ciśnienia 145/95 podwyższone...
zrobiłem śniadanie i wziąłem insulinę, i leki...
i trochę posiedziałem bo chyba owiało mnie, bo lewa część od nerki bardzo mnie boli...czasami coś się przyplącze..
dziś 2 luty, Matki Bożej Gromnicznej, wybieramy się na Msze św. po południu..
chciałem trochę jako refleksji napisać o Maryi Matce Bożej Gromnicznej...
pokażę teraz Jej obraz wszyscy już go znają, ale ja go w blogu zamieszczę
płonąca świeca w rękach Maryi oznacza Chrystusa, który powiedział o sobie: "Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia" (J 8,12).
Światło w rękach wiernych oznacza płomień ich żywej wiary, z którą winni iść na spotkanie z Chrystusem. Trzymamy na Mszy płonącą Gromnicę, to światło powinno towarzyszyć wszystkim ważniejszym wydarzeniom w naszym życiu, od chrztu aż do śmierci. To światło, oświeca naszą drogę, do domu Ojca...
Gromnica - świeca znajdująca się w każdym chrześcijańskim domu, to ochrona na różne trudne chwile w naszym życiu. Gromnicę, używajmy do celów religijnych... ona jest światłem Chrystusa, na naszej ziemskiej drodze...
Kilka słów o legendzie obrazu i czym jest ta świeca...
W tradycji polskiego ludu jest wiele podań i legend związanych z tą niezwykłą świecą - gromnicą,
Starano się donieść zapaloną świecę do domu, by od niej "rozpalić" domowe ognisko, zwiastujące zgodę i miłość w rodzinie.
Poświęcone świece, jako znak Bożej jasności, zapalano w trudnych chwilach. Podczas burzy stawiano te świece w oknach. Stąd też gromnica wzięła swą nazwę - chroniąca od gromów.
Ze świętem Matki Bożej Gromnicznej związana jest także legenda opowiadającą o tym, jak Matka Boża odpędza światłem gromnicy stado wilków od domów mieszkalnych. Taki widok możemy spotkać na starych obrazkach, lub na świecach. Tak przedstawił Maryję na swoim obrazie polski malarz Piotr Stachiewicz. Wśród uśpionej wsi, w zimowym krajobrazie, w pięknej szacie, Matka Boża z narzuconą na głowie chustą, z gromnicą w dłoni odgania wilki zbliżające się do ludzkich domów.
W tych czasach, takich drapieżnych wilków, też nie brakuje, jest wiele zła na świecie, szatan niszczy innych...
przez kłótnie w domach, brak wiary, cnót, brak modlitwy, złość, gniew, alkoholizm, narkomania, inne uzależnienia itp. wszelkie zło, to wszystko niszczy człowieka, a Maryja przy naszej pomocy odgania te drapieżne wilki...
To święto przypomina nam, że to właśnie u Maryi może człowiek, szukać wsparcia i pociechy.
Oddawajmy się Maryi, miejmy w domu gromnicę, by zawsze w trudnych i smutnych chwilach, ją zapalać...
a Maryja zawsze z nami w tym czasie będzie...
SŁOWA ŻYCIA....
2 lutego 2015 r., Poniedziałek
Rok B, I
Ofiarowanie Pańskie
Święto
Rok B, I
Ofiarowanie Pańskie
Święto
Pierwsze czytanie:
|
Gdy to święto wypada poza niedzielą, przed Ewangelią jest tylko jedno czytanie.
|
Psalm responsoryjny:
| |
Drugie czytanie:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
Dłuższa
Krótsza
|
PIERWSZE CZYTANIE
Gdy to święto wypada poza niedzielą, przed Ewangelią jest tylko jedno czytanie.
Ml 3, 1-4 Przybędzie do swojej świątyni Pan, którego oczekujecie
Czytanie z Księgi proroka Malachiasza
To mówi Pan Bóg:
«Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie.
Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za dawnych dni i lat starożytnych».
«Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie.
Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za dawnych dni i lat starożytnych».
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 24 (23), 7-8. 9-10 (R.: por. 10b)
Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały.
Kto jest tym Królem chwały? †
Pan, dzielny i potężny, *
Pan, potężny w boju.
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały.
Kto jest tym Królem chwały? †
Pan, dzielny i potężny, *
Pan, potężny w boju.
Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały.
Kto jest tym Królem chwały? *
Pan Zastępów: On Królem chwały.
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały.
Kto jest tym Królem chwały? *
Pan Zastępów: On Królem chwały.
DRUGIE CZYTANIE
Hbr 2, 14-18 Chrystus upodobnił się do braci
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Ponieważ dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli. Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe.
Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.
Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Łk 2, 32
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Światło na oświecenie pogan
i chwała ludu Twego, Izraela.
i chwała ludu Twego, Izraela.
EWANGELIA
Łk 2, 22-40 Ofiarowanie Jezusa w świątyni
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Oto słowo Pańskie.
EWANGELIA
Łk 2, 22-32 Ofiarowanie Jezusa w świątyni
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
Oto słowo Pańskie.
Komentarze
Prześlij komentarz