Módlmy się za dusze w czyśćcu cierpiące, one tego potrzebują....
Wczoraj, w sumie nic ciekawego nie zdarzyło się, oprócz tego, że odwiedziła nas Justyna..
ja trochę przespałem się w dzień, bo jak pisałem noc miałem taką sobie...
zobaczę jak dziś...
mierzyłem cukry, nie przekraczały 300, ciśnienie może być ...
dziś trochę popadał śnieg, nie za dużo, tak by przypomnieć że jest zima...
razem z Andrzejem odmówiliśmy Nowennę Pompejańską...
ja oprócz tej modlitwy modlę się w innych intencjach, ofiarując przez Maryję wszystkie moje problemy i prośby...
wieczorem wziąłem leki i idę spać...
Dziś wstałem wcześnie o 2giej, bo mam wyjazd i trzeba wcześniej wyjechać...
rozpaliłem, jak zwykle w centralnym...
zmierzyłem cukier 215...
ciśnienie 140/90....
wziąłem leki, insulinę zjadłem śniadanie...
czas na modlitwę i do samochodu...
Chciałem dziś poruszyć temat duszyczek w czyśćcu cierpiących... dużo osób twierdzi, że nasi bliscy zmarli poszli od razu do Nieba, mam nadzieję, że tak jest... ale, nie jestem pewien czy wszyscy od razu, zostali Zbawieni, sądzę że większość moich przodków, bliskich zmarłych może jest w czyśćcu, i oczyszczają się z grzechów by być nieskalanych, gdy pójdą do Nieba, one te dusze, same tego pragną...
one płoną czyszczącym płomieniem, cierpią, ale tych cierpień za nic by nie oddali, bo wiedzą że idą przez to drogą do Nieba...
te duszyczki, bardzo cierpią, i bardzo pragną pomocy od nas, bowiem, one same nic już nie mogą dla siebie zrobić... za życia mogły, bowiem to jest czas miłosierdzia Boga dla nas, możemy zaskarbić sobie jak najwięcej łask, z chwilą śmierci, następuje czas sprawiedliwości Bożej i musimy rozliczyć się z Panem Bogiem, i stąd czyściec, by móc wypalić swoją duszę od brudu grzechów, całego życia...
jest wiele książek o tych duszyczkach, poczytajcie
było wiele mistyków, którzy mieli kontakty z duszami czyśćcowymi i na pewno, są osoby na świecie, które to doświadczają... i one mogą powiedzieć... módlmy się za duszyczki w czyśćcu cierpiące, a one nas nie zostawią samych, wybłagają dla nas szereg łask...
ja codziennie od kilku lat modlę się za te duszyczki, i wielokrotnie mi pomogły w ciężkich chwilach...
oddawajmy za nie nasze cierpienia, radości, smutki...
zwłaszcza Msze Św. Różaniec Św., Koronkę do Miłosierdzia Bożego, dobre uczynki, jałmużme, post, odpusty i wszystkie czyny miłosierdzia... wszystko oddajmy a one nas nie zostawią, a przy śmierci jako orszak Zbawionych, poprowadzą Twoją duszę do Raju....
pragnijmy dla nich dobra, tam są nasi bliscy, tak mówią mistycy,
prawdopodobnie większość nas, przejdzie przez czyściec, ja chciałbym, by ktoś modlił się za mnie, Wy na pewno też, by udręki czyśćcowe były mniejsze i bym szybko dotarł do Nieba...
Dlatego módlmy się, pokutujmy za te dusze, a one nas nie zostawią, i nawet mogą wybłagać Niebo, jeśli modlitwami, wszelkimi czynami miłosierdzia, będziemy okazywać miłość do bliźniego, nawet do duszyczek w czyśćcu cierpiących.
polecam modlitewnik
Ratujmy dusze w czyśćcu cierpiące....
Podam teraz modlitwę i parę linków dotyczących jak pomóc tym duszom, i jak one nam pomagają, poczytajcie....
link do modlitwy...
http://www.milosierdzieboze.pl/zmarli.php
linki o duszach w czyśćcu cierpiących...
http://adonai.pl/wiecznosc/?id=11
http://milujciesie.org.pl/nr/zycie_wieczne/pomagac_duszom_w_czysccu.html
http://glosojcapio.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=2034&Itemid=94
http://medziugorje.blogspot.com/2012/01/swiadectwo-modlitwa-za-dusze-czysccowe.html
http://egzorcyzmy.katolik.pl/czytelnia/czysciec/165-wdziecznosc-dusz-czysccowych
teraz SŁOWO ŻYCIA DZISIEJSZE, I JUTRZEJSZE BO PRAWDOPODOBNIE W SOBOTĘ NIE DAM RADY NAPISAĆ, ALE 1 LUTEGO BĘDĘ....
30 stycznia 2015 r., Piątek
Rok B, I
Pierwsze czytanie:
| |
Psalm responsoryjny:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
PIERWSZE CZYTANIE
Hbr 10, 32-39 Wiara podtrzymuje wytrwałość
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Przypomnijcie sobie dawniejsze dni, kiedyście to po oświeceniu wytrzymali wielką nawałę cierpień, już to będąc wystawieni publicznie na szyderstwa i prześladowania, już to stawszy się uczestnikami tych, którzy takie udręki znosili. Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi, z radością przyjęliście rabunek waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majętność lepszą i trwałą.
Nie pozbywajcie się więc nadziei waszej, która ma wielką zapłatę. Potrzebujecie bowiem wytrwałości, abyście spełniając wolę Bożą, dostąpili obietnicy. «Jeszcze bowiem za krótką, za bardzo krótką chwilę przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się. A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie, jeśli się cofnie, nie upodoba sobie dusza moja w nim».
My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie ale do wiernych, którzy zbawiają swą duszę.
Przypomnijcie sobie dawniejsze dni, kiedyście to po oświeceniu wytrzymali wielką nawałę cierpień, już to będąc wystawieni publicznie na szyderstwa i prześladowania, już to stawszy się uczestnikami tych, którzy takie udręki znosili. Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi, z radością przyjęliście rabunek waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majętność lepszą i trwałą.
Nie pozbywajcie się więc nadziei waszej, która ma wielką zapłatę. Potrzebujecie bowiem wytrwałości, abyście spełniając wolę Bożą, dostąpili obietnicy. «Jeszcze bowiem za krótką, za bardzo krótką chwilę przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się. A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie, jeśli się cofnie, nie upodoba sobie dusza moja w nim».
My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie ale do wiernych, którzy zbawiają swą duszę.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 37 (36), 3-4. 5-6. 23-24. 39-40 (R.: por. 39a)
Zbawienie prawych pochodzi od Pana.
Miej ufność w Panu i czyń to co dobre, *
a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.
Raduj się w Panu, *
a On spełni pragnienia twego serca.
a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.
Raduj się w Panu, *
a On spełni pragnienia twego serca.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana.
Powierz Panu swą drogę, *
zaufaj Mu, a On sam będzie działał.
On sprawi, że twa sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, *
a prawość twoja jak blask południa.
zaufaj Mu, a On sam będzie działał.
On sprawi, że twa sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, *
a prawość twoja jak blask południa.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana.
Pan umacnia kroki człowieka, *
a w jego drodze ma upodobanie.
A choćby upadł, nie będzie leżał, *
bo jego rękę Pan podtrzymuje.
a w jego drodze ma upodobanie.
A choćby upadł, nie będzie leżał, *
bo jego rękę Pan podtrzymuje.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana.
Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, *
On ich ucieczką w czasie utrapienia.
Pan ich wspomaga i wyzwała, †
wybawia od występnych i zachowuje, *
On bowiem jest ich ucieczką.
On ich ucieczką w czasie utrapienia.
Pan ich wspomaga i wyzwała, †
wybawia od występnych i zachowuje, *
On bowiem jest ich ucieczką.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Mt 11, 25
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
EWANGELIA
Mk 4, 26-34 Rozwój Królestwa Bożego
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Jezus mówił do tłumów: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo».
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Oto słowo Pańskie.
31 stycznia 2015 r., Sobota
Rok B, I
Pierwsze czytanie:
| |
Psalm responsoryjny:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
PIERWSZE CZYTANIE
Hbr 11, 1-2. 8-19 Wiara Abrahama wzorem dla nas
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo.
Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg.
Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne, jak gwiazdy niebieskie, jak niezliczony piasek, który jest nad brzegiem morskim.
W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi. Ci bowiem, co tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny. Gdyby zaś tę wspominali, z której wyszli, znaleźliby sposobność powrotu do niej. Teraz zaś do lepszej dążą, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga, gdyż przysposobił im miasto.
Przez wiarę Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: «Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo». Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, jako podobieństwo śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo.
Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg.
Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne, jak gwiazdy niebieskie, jak niezliczony piasek, który jest nad brzegiem morskim.
W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi. Ci bowiem, co tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny. Gdyby zaś tę wspominali, z której wyszli, znaleźliby sposobność powrotu do niej. Teraz zaś do lepszej dążą, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga, gdyż przysposobił im miasto.
Przez wiarę Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: «Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo». Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, jako podobieństwo śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
PSALM RESPONSORYJNY:
Łk 1, 69-70. 71-72. 74-75 (R.: por. 68)
Wielbijmy Pana, bo swój lud nawiedził.
Bóg wzbudził dla nas moc zbawczą *
w domu swego sługi Dawida.
Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków.
w domu swego sługi Dawida.
Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków.
Wielbijmy Pana, bo swój lud nawiedził.
Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze.
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze.
Wielbijmy Pana, bo swój lud nawiedził.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim, *
po wszystkie dni nasze.
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim, *
po wszystkie dni nasze.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Hbr 4, 12
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.
EWANGELIA
Mk 4, 35-41 Jezus ucisza burzę
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Przez cały dzień Jezus nauczał w przypowieściach. Gdy zapadł wieczór owego dnia, rzekł do nich: «Przeprawmy się na drugą stronę.» Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.
Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.
Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»
Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź się już napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.
Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»
Oto słowo Pańskie.
Komentarze
Prześlij komentarz