Dzień powszedni albo wspomnienie św. Jana Kapistrana, prezbitera.
23 października 2015 r., Piątek
Rok B, I
Dwudziesty dziewiąty tydzień okresu zwykłego
Pierwsze czytanie:
| |
Psalm responsoryjny:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
PIERWSZE CZYTANIE
Rz 7, 18-24 Wewnętrzne rozdarcie człowieka
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Jestem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.
A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek we mnie ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach.
Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, co wiedzie ku tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
Jestem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.
A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek we mnie ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach.
Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, co wiedzie ku tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 119 (118), 66 i 68. 76-77. 93-94 (R.: por. 68b)
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, *
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobry jesteś i dobrze czynisz, *
naucz mnie Twoich ustaw.
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobry jesteś i dobrze czynisz, *
naucz mnie Twoich ustaw.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *
zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.
Niech mnie ogarnie Twoja litość, a żyć będę, *
bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.
Niech mnie ogarnie Twoja litość, a żyć będę, *
bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw Twoich.
Na wieki nie zapomnę Twoich postanowień, *
bo przez nie dałeś mi życie.
Wybaw mnie, należę do Ciebie, *
bo szukam Twych postanowień.
bo przez nie dałeś mi życie.
Wybaw mnie, należę do Ciebie, *
bo szukam Twych postanowień.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Por. Mt 11, 25
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
EWANGELIA
Łk 12, 54-59 Poznać znaki czasu
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: „Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?
Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia.
Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka».
Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia.
Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka».
Oto słowo Pańskie.
Wspomnienie
Dzień powszedni albo wspomnienie św. Jana Kapistrana, prezbitera.
Jan Kapistran urodził się w 1386 r. Z wykształcenia był prawnikiem. Studiował prawo w Perugii. W 1412 r. został burmistrzem tego miasta. Czasy, w których przyszło mu pełnić służbę publiczną, nie były łatwe. Z jednej strony liczne wojny burzyły porządek i siały zniszczenie, z drugiej – nasilały się liczne epidemie, w wyniku których wymierały całe miasta. Również sytuacja Kościoła nie była prosta, głównie za sprawą pojawiania się kolejnych antypapieży. Jan Kapistran za swoją publiczną działalność został uwięziony i przetrzymywany jako więzień polityczny. Przetrzymywano go w okrutnych warunkach. W czasie tej wielkiej, życiowej próby przeżył nawrócenie. Zapragnął oddać całe swoje życie Bogu i poświęcić się głoszeniu Ewangelii. Po wyjściu z więzienia jeździł przez całą Perugię na ośle, siedząc tyłem. Na głowie miał papierową czapkę z wypisanymi grzechami. Chciał w ten sposób odpokutować za swoje dotychczasowe przewinienia. Wstąpił do Franciszkanów i w zakonie przyjął święcenia kapłańskie. Jako kapłan zasłynął z głoszenia kazań w całej Europie, był także w Polsce. Głosił Ewangelię z wielką mądrością i mocą. Ogromna liczba słuchaczy jego kazań przeżywała nawrócenie i odnawiała swoje relacje z Bogiem. Zmarł w 1456 r. wskutek panującej, powojennej epidemii.
Komentarze
Prześlij komentarz