Dwudziesta pierwsza Niedziela zwykła
23 sierpnia 2015 r.
Dwudziesta pierwsza Niedziela zwykła
Dwudziesta pierwsza Niedziela zwykła
Rok B, I
Pierwsze czytanie:
| |
Psalm responsoryjny:
| |
Drugie czytanie:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
PIERWSZE CZYTANIE
Joz 24, 1-2a. 15-17. 18b Przypomnienie powołania narodu
Czytanie z Księgi Jozuego
Jozue zgromadził w Sychem wszystkie pokolenia Izraela. Wezwał też starszych Izraela, jego książąt, sędziów i przełożonych, którzy stawili się przed Bogiem. Jozue przemówił wtedy do całego narodu: «Gdyby wam się nie podobało służyć Panu, rozstrzygnijcie dziś, komu chcecie służyć, czy bóstwom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki, czy też bóstwom Amorytów, w których kraju zamieszkaliście. Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu».
Naród wówczas odrzekł tymi słowami: «Dalekie jest to od nas, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć obcym bóstwom. Czyż to nie Pan, Bóg nasz, wyprowadził nas i przodków naszych z ziemi egipskiej, z domu niewoli? Czyż nie On przed oczyma naszymi uczynił wielkie znaki i ochraniał nas przez całą drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich ludów, pomiędzy którymi przechodziliśmy? My również chcemy służyć Panu, bo On jest naszym Bogiem».
Naród wówczas odrzekł tymi słowami: «Dalekie jest to od nas, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć obcym bóstwom. Czyż to nie Pan, Bóg nasz, wyprowadził nas i przodków naszych z ziemi egipskiej, z domu niewoli? Czyż nie On przed oczyma naszymi uczynił wielkie znaki i ochraniał nas przez całą drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich ludów, pomiędzy którymi przechodziliśmy? My również chcemy służyć Panu, bo On jest naszym Bogiem».
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 34 (33), 2-3. 16-17. 18-19. 20-21. 22-23 (R.: por. 9a)
Wszyscy, zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Wszyscy, zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pana zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pana zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Wszyscy, zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
Wszyscy, zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy, *
ale Pan go ze wszystkich wybawia.
On czuwa nad każdą jego kością *
i żadna z nich nie zostanie złamana.
ale Pan go ze wszystkich wybawia.
On czuwa nad każdą jego kością *
i żadna z nich nie zostanie złamana.
Wszyscy, zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.
Zło sprowadza śmierć na grzesznika, *
wrogów sprawiedliwego spotka kara.
Pan odkupi dusze sług swoich, *
nie zazna kary, kto się doń ucieka.
wrogów sprawiedliwego spotka kara.
Pan odkupi dusze sług swoich, *
nie zazna kary, kto się doń ucieka.
DRUGIE CZYTANIE
Ef 5, 21-32 Miłość małżeńska naśladowaniem miłości Chrystusa i Kościoła
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus Głową Kościoła: On Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim.
Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany. Mężowie powinni miłować swoje żony tak, jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała.
Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem. Tajemnica to jest wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.
Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus Głową Kościoła: On Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim.
Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany. Mężowie powinni miłować swoje żony tak, jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała.
Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem. Tajemnica to jest wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
J 6, 63b. 68b
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.
Ty masz słowa życia wiecznego.
EWANGELIA
J 6, 54. 60-69 Słowa życia wiecznego
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Ucząc w synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: «Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym».
A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?».
Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą». Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać.
Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca».
Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodzili.
Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?».
Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga».
A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?».
Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą». Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są, co nie wierzą, i kto miał Go wydać.
Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca».
Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodzili.
Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?».
Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga».
Oto słowo Pańskie.
Kazanie
Trudna mowa?
O. Dariusz Kowalczyk SJ Jezus odsłania swą tożsamość i misję, mówiąc, że kto spożywa Jego ciało, ma życie wieczne i zostanie wskrzeszony przez Niego w dniu ostatecznym. Tego rodzaju mowa wydała się wielu niezrozumiała, wręcz gorsząca. Ta sytuacja pokazuje, że nie ma sensu mówić, iż Jezus był wspaniałym człowiekiem, ale nie Bogiem Zbawicielem. Sam Mistrz z Nazaretu bowiem wskazywał wyraźnie na swe Bóstwo i misję zbawienia. Bóstwo i człowieczeństwo są w Nim nierozdzielne. Widząc, że wielu słuchaczy odeszło, Jezus pyta Dwunastu, czy i oni nie chcą odejść. Na co Szymon Piotr odpowiada: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego”. Ci, co dziś odchodzą od Chrystusa i Jego Kościoła, powinni najpierw odpowiedzieć sobie na pytanie, do czego chcą odejść. Jeśli nie Jezus, który daje nam w Kościele słowa życia wiecznego, to co? Trudna musiała być też mowa Jozuego z pierwszego czytania. Jozue pyta twardo: Czy chcecie służyć Bogu, czy bożkom? Albo, albo! Nie ma tu miejsca na kompromisy. Pytanie jakże aktualne dzisiaj, kiedy wielu chce trochę być katolikami, a trochę podążać za ideami antychrześcijańskimi. Chcą spożywać Ciało Chrystusa, a jednocześnie wspierają ideologię gender, procedurę in vitro czy też ideologię homoseksualną. Powinni wybrać, czy chcą podążać za Chrystusem i Jego Kościołem, czy za współczesnymi bożkami.
Trudną mową wydają się też słowa św. Pawła z II czytania: „Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony”. Dziś podkreśla się raczej równość i partnerstwo małżonków. Słowa Pawła Apostoła wydają się całkowicie przestarzałe. W tym samym jednak czytaniu św. Paweł stwierdza, że mężowie mają miłować swe żony tak, jak Chrystus Kościół, czyli oddając za nie życie. A zatem chrześcijański ideał małżeństwa nie polega na jakimś jednostronnym poddaństwu kobiety, ale na wzajemnym dawaniu siebie w miłości, która z jednej strony niesie radość, ale z drugiej wymaga poświęcenia. Jeśli mężczyzna jest gotów oddawać każdego dnia swe życia za żonę, to żona chętnie mu się podda.
„Trudna mowa”, którą znajdujemy na kartach Biblii, jest w gruncie rzeczy mową zbawczą, wskazuje nam nieskończone perspektywy, oświetla nasze życiowe wybory. Ostatecznie sprowadza się ona do jednego: Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem; daje nam miłość, którą sam objawił w swym ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu. „Trudna mowa” okazuje się prosta i logiczna, kiedy otwieramy się na Ducha Świętego, który – zgodnie z obietnicą samego Jezusa – prowadzi nas do całej prawdy.
Trudną mową wydają się też słowa św. Pawła z II czytania: „Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony”. Dziś podkreśla się raczej równość i partnerstwo małżonków. Słowa Pawła Apostoła wydają się całkowicie przestarzałe. W tym samym jednak czytaniu św. Paweł stwierdza, że mężowie mają miłować swe żony tak, jak Chrystus Kościół, czyli oddając za nie życie. A zatem chrześcijański ideał małżeństwa nie polega na jakimś jednostronnym poddaństwu kobiety, ale na wzajemnym dawaniu siebie w miłości, która z jednej strony niesie radość, ale z drugiej wymaga poświęcenia. Jeśli mężczyzna jest gotów oddawać każdego dnia swe życia za żonę, to żona chętnie mu się podda.
„Trudna mowa”, którą znajdujemy na kartach Biblii, jest w gruncie rzeczy mową zbawczą, wskazuje nam nieskończone perspektywy, oświetla nasze życiowe wybory. Ostatecznie sprowadza się ona do jednego: Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem; daje nam miłość, którą sam objawił w swym ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu. „Trudna mowa” okazuje się prosta i logiczna, kiedy otwieramy się na Ducha Świętego, który – zgodnie z obietnicą samego Jezusa – prowadzi nas do całej prawdy.
Komentarze
Prześlij komentarz