Dzień powszedni albo wspomnienie św. Elżbiety Portugalskiej.

4 lipca 2015 r., Sobota
 

Rok B, I
Trzynasty tydzień okresu zwykłego

Pierwsze czytanie:	Rdz 27, 1-5. 15-29 Jakub otrzymuje błogosławieństwo przeznaczone dla Ezawa
Psalm responsoryjny:	Ps 135 (134), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 3)
Śpiew przed Ewangelią:	Jk 1, 18
Ewangelia:	Mt 9, 14-17 Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego

PIERWSZE CZYTANIE

Rdz 27, 1-5. 15-29 Jakub otrzymuje błogosławieństwo przeznaczone dla Ezawa

Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Izaak się zestarzał i jego oczy stały się tak słabe, że już nie mógł widzieć, zawołał Ezawa, swego starszego syna: «Synu mój!» A kiedy ten odezwał się: «Jestem», Izaak rzekł: «Oto zestarzałem się i nie znam dnia mojej śmierci. Weź więc teraz przybory myśliwskie, twój kołczan i łuk, idź na łowy i upoluj coś dla mnie. Potem zaś przyrządzisz mi smaczną potrawę, jaką lubię, podasz mi ją, a ja z serca ci pobłogosławię, zanim umrę».
Rebeka słyszała to, co Izaak mówił do swego syna Ezawa. Gdy więc Ezaw poszedł już na łowy, aby przynieść coś z upolowanej zwierzyny, Rebeka wzięła szaty Ezawa, swego starszego syna, najlepsze, jakie miała u siebie, ubrała w nie Jakuba, swojego młodszego syna, i skórkami koźląt owinęła mu ręce i nieowłosioną szyję. Po czym dała Jakubowi ową smaczną potrawę, którą przygotowała, i chleb.
Jakub, wszedłszy do swego ojca, rzekł: «Ojcze mój!» A 1zaak na to: «Słyszę; któryś ty jest, synu mój?» Odpowiedział Jakub ojcu: «Jestem Ezaw, twój syn pierworodny. Uczyniłem, jak mi poleciłeś. Podnieś się, siądź i zjedz potrawę z upolowanej przeze mnie zwierzyny, i pobłogosław mi». Izaak rzekł do syna: «Jakże tak szybko mogłeś coś upolować, synu mój?» A Jakub na to: «Pan, Bóg twój, sprawił, że tak mi się właśnie zdarzyło».
Wtedy Izaak rzekł do Jakuba: «Zbliż się, abym dotknąwszy ciebie mógł się upewnić, czy to mój syn Ezaw, czy nie». Jakub przybliżył się do swego ojca Izaaka, a ten dotknąwszy go rzekł: «Głos jest głosem Jakuba, ale ręce rękami Ezawa». Nie rozpoznał jednak Jakuba, gdyż jego ręce były owłosione jak ręce Ezawa. A mając udzielić mu błogosławieństwa, zapytał go jeszcze: «Ty jesteś syn mój Ezaw?» Jakub odpowiedział: «Ja jestem».
Rzekł więc: «Podaj mi, abym zjadł to, co upolowałeś, synu mój, i abym ci sam pobłogosławił». Jakub podał mu i on jadł. Przyniósł mu też i wina, a on pił. A potem jego ojciec Izaak rzekł do niego: «Zbliż się i pocałuj mnie, mój synu». Jakub zbliżył się i pocałował go. Gdy Izaak poczuł woń jego szat, dając mu błogosławieństwo mówił:
«Oto woń mego syna jak woń pola, które pobłogosławił Pan.
Niechaj tobie Bóg użycza rosy z niebios i żyzności ziemi, obfitości zboża i moszczu winnego.
Niechaj ci służą ludy i niech ci pokłon oddają narody. Bądź panem twoich braci i niech ci się kłaniają synowie twej matki.
Każdy, kto będzie ci złorzeczył, niech będzie przeklęty. Każdy, kto będzie ci błogosławił, niech będzie błogosławiony».

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 135 (134), 1-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 3)

Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry.
lub Alleluja.

Chwalcie imię Pana, *
chwalcie Pańscy słudzy,
wy, którzy stoicie w domu Pana, *
na dziedzińcach domu Boga naszego.

Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry.
lub Alleluja.

Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry, *
śpiewajcie Jego imieniu, bo jest łaskawy.
Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, *
wybrał Izraela na wyłączną własność.

Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry.
lub Alleluja.

Wiem, że Pan jest wielki, *
że nasz Pan jest nad wszystkimi bogami.
Cokolwiek spodoba się Panu, † uczyni na niebie i na ziemi, *
na morzu i we wszystkich głębinach.

Śpiewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry.
lub Alleluja.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Jk 1, 18

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Mt 9, 14-17 Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?». Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje».

Oto słowo Pańskie.

Wspomnienie

Dzień powszedni albo wspomnienie św. Elżbiety Portugalskiej.

Elżbieta urodziła się w roku 1271. Wyszła za mąż za króla portugalskiego Dionizego. Po śmierci męża przyjęła habit III Zakonu św. Franciszka. Zmarła w roku 1336.

Modlitwa brewiarzowa

Teksty w psałterzu na sobotę I tygodnia – s. 661 [s. 816]. W Godzinie czytań czytania z soboty 13. tygodnia zwykłego – s. 365. Albo: wspomnienie św. Elżbiety Portugalskiej. Teksty w psałterzu i psalmy jw. Pozostałe teksty własne – s. 1296 [s.1357], teksty wspólne o świętych, którzy pełnili dzieła miłosierdzia – s. 1614 [s.1732].
Albo: wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę. Teksty własne – s. 1432 [s. 1618].
1. Nieszpory z 14. niedzieli zwykłej – s. 672 [s. 829]. Antyfona do pieśni Maryi z roku B – s. 369 [s. 619].