Dzień powszedni albo wspomnienie św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktora Kościoła, albo św. Apolinarego, biskupa i męczennika.
21 lipca 2015 r., Wtorek
Rok B, I
Szesnasty tydzień okresu zwykłego
Pierwsze czytanie:
| |
Psalm responsoryjny:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
PIERWSZE CZYTANIE
Wj 14, 21 – 15, 1 Przejście przez Morze Czerwone
Czytanie z Księgi Wyjścia
Gdy Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a synowie Izraela szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy ciągnęli za nimi w środek morza.
O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami».
A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie uciekając biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w pośrodku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło w morze ścigając synów Izraela. Nie ocalał z nich ani jeden. Synowie zaś Izraela szli po suchym dnie morskim, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie.
W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi.
Wtedy Mojżesz i synowie Izraela razem z nim śpiewali taką pieśń chwały ku czci Pana: Nie mówi się:
O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: «Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami».
A Pan rzekł do Mojżesza: «Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców». Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie uciekając biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w pośrodku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło w morze ścigając synów Izraela. Nie ocalał z nich ani jeden. Synowie zaś Izraela szli po suchym dnie morskim, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie.
W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi.
Wtedy Mojżesz i synowie Izraela razem z nim śpiewali taką pieśń chwały ku czci Pana: Nie mówi się:
PSALM RESPONSORYJNY:
Wj 15, 8-9. 10 i 12. 17 (R.: por. 1a)
Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
Pod tchnieniem Twoich nozdrzy spiętrzyły się wody, †
żywioły płynne stanęły jak wały, *
w pośrodku morza zakrzepły przepaści.
Mówił nieprzyjaciel: «Będę ścigał, pochwycę, †
zdobycz podzielę, nasycę mą duszę, *
miecza dobędę, ręka moja ich zetrze».
żywioły płynne stanęły jak wały, *
w pośrodku morza zakrzepły przepaści.
Mówił nieprzyjaciel: «Będę ścigał, pochwycę, †
zdobycz podzielę, nasycę mą duszę, *
miecza dobędę, ręka moja ich zetrze».
Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
Wionęło tchnienie Twoje i przykryło ich morze, *
zatonęli jak ołów pośród wód gwałtownych.
Prawicę swą wyciągnąłeś *
i pożarła ich ziemia.
zatonęli jak ołów pośród wód gwałtownych.
Prawicę swą wyciągnąłeś *
i pożarła ich ziemia.
Śpiewajmy Panu, który moc okazał.
Wprowadziłeś swój lud i osadziłeś *
na górze Twego dziedzictwa,
w miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, *
w świątyni, którą założyły Twoje ręce, Panie.
na górze Twego dziedzictwa,
w miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, *
w świątyni, którą założyły Twoje ręce, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
J 14, 23
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
EWANGELIA
Mt 12, 46-50 Prawdziwa rodzina Jezusa
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą mówić z Tobą».
Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?»
I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».
Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?»
I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».
Oto słowo Pańskie.
Wspomnienie
Dzień powszedni albo wspomnienie św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktora Kościoła, albo św. Apolinarego, biskupa i męczennika.
Św. Wawrzyniec urodził się we Włoszech w 1559 r. Wstąpił do Zakonu Kapucynów i zasłynął w nim jako teolog i kaznodzieja. Zmarł w Lizbonie w 1619 r.
Św. Apolinary był biskupem w portowym mieście Civitas Classis w pobliżu Rawenny. Tam poniósł śmierć męczeńską pod koniec II stulecia.
Św. Apolinary był biskupem w portowym mieście Civitas Classis w pobliżu Rawenny. Tam poniósł śmierć męczeńską pod koniec II stulecia.
Komentarze
Prześlij komentarz