Uroczystość Chrystusa Króla.
22 listopada 2015 r.
Trzydziesta czwarta Niedziela zwykła
Rok B, I
Uroczystość Chrystusa Króla
Trzydziesta czwarta Niedziela zwykła
Rok B, I
Uroczystość Chrystusa Króla
Pierwsze czytanie:
| |
Psalm responsoryjny:
| |
Drugie czytanie:
| |
Śpiew przed Ewangelią:
| |
Ewangelia:
|
PIERWSZE CZYTANIE
Dn 7, 13-14 Królestwo Syna Człowieczego
Czytanie z Księgi proroka Daniela
Patrzałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 93 (92), 1. 2 i 5 (R.: por. 1a)
Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan odział się w potęgę i nią się przepasał,
tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.
Pan odział się w potęgę i nią się przepasał,
tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.
Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Twój tron niewzruszony na wieki, *
Ty od wieków istniejesz, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary, †
Twojemu domowi przystoi świętość, *
po wszystkie dni, o Panie.
Ty od wieków istniejesz, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary, †
Twojemu domowi przystoi świętość, *
po wszystkie dni, o Panie.
DRUGIE CZYTANIE
Ap 1, 5-8 Chrystus jest władcą królów ziemi
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swojemu: Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Wszechmogący.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Wszechmogący.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
por. Mk 11, 10
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;
błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
EWANGELIA
J 18, 33b-37 Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?».
Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?».
Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?».
Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».
Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?».
Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».
Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?».
Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?».
Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».
Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?».
Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».
Oto słowo Pańskie.
Wspomnienie
Uroczystość Chrystusa Króla.
Dziś, w ostatnią niedzielę roku liturgicznego, obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Ustanowił ją papież Pius XI w 1925 r., a następnie, po Soborze Watykańskim II, ustalono jej obchód na zakończenie roku liturgicznego.
Kazanie
Jezus Chrystus królem wszechświata
O. Dariusz Kowalczyk SJ Słowo „Bóg” wskazuje na Tego, od którego wszystko zależy, a który sam nie podlega nikomu. Bóg jest Stwórcą, to znaczy, że stworzył wszystko, co istnieje. Filozofowie powiedzą, że Bóg to najwyższy Byt nieskończony, który istnieje wiecznie; nie ma przyczyny, sam będąc przyczyną wszystkich bytów skończonych. Bóg jest także Panem historii, która zmierza – pomimo naszych grzechów – do przewidzianego przez Opatrzność spełnienia. Biblia wyraża te prawdy, używając różnych określeń, w tym m.in. „Król”, „Władca”. „Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem” – stwierdza prorok Daniel. „Twój tron niewzruszony na wieki” – woła psalmista. W Apokalipsie św. Jana natomiast czytamy: „Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który był i który przychodzi, Wszechmogący”. Bóg nie jest jednak absolutnym Despotą, lecz Wspólnotą Trzech Boskich Osób. Jezus Chrystus, którego czcimy jako Króla Wszechświata, nie wziął sam sobie władzy, ale ją otrzymał. Od kogo? Od Boga Ojca, który nie zatrzymuje niczego dla siebie, ale wszystko daje Synowi. Ta ciągła wymiana między Ojcem i Synem dokonuje się w Duchu Świętym, który jest miłością Ojca i Syna w Osobie. Królowanie Chrystusa musi być zatem widziane w perspektywie miłości i miłosierdzia. Bo Bóg jest odwieczną miłością w sobie i nieodwołalną miłością do nas. Stąd paradoks dzisiejszej Ewangelii. Jezus potwierdza, że jest Królem, w sytuacji, w której bynajmniej nie wygląda na króla. Wszak zostaje oskarżony i grozi mu śmierć. Jednak słowa: „królestwo moje nie jest z tego świata” nie oznaczają, że Chrystus nie ma władzy nad światem, ale że sprawuje ją w sposób całkowicie inny niż władcy ziemscy. Ów sposób został nam objawiony w męce krzyżowej i zmartwychwstaniu. Grzesznicy krzyżują Syna Bożego, drwią z Niego. Jezus zaś modli się do Ojca: „Przebacz im...”. Potem umiera, ale zmartwychwstaje. Tym samym pokazuje swą nieogarnioną królewską moc. Moc miłości i miłosierdzia.
W dzisiejszą uroczystość warto postawić sobie pytanie: Czy rzeczywiście uznaję, że Jezus Chrystus jest Królem mojego życia? Nie królem abstrakcyjnym, ale takim, którego panowanie dotyczy konkretnie mojej osobistej historii, moich życiowych wyborów.
Benedykt XVI w swej znakomitej książce wywiadzie „Światłość świata” przekonuje nas o „konieczności, aby Bóg znowu znalazł się na pierwszym miejscu, by słowa Boga uznać za coś realnego i pozwolić im oświecać nasze życie”. Innymi słowy, przekonuje nas do osobistego, egzystencjalnego przeżywania prawdy o Chrystusie Królu.
W dzisiejszą uroczystość warto postawić sobie pytanie: Czy rzeczywiście uznaję, że Jezus Chrystus jest Królem mojego życia? Nie królem abstrakcyjnym, ale takim, którego panowanie dotyczy konkretnie mojej osobistej historii, moich życiowych wyborów.
Benedykt XVI w swej znakomitej książce wywiadzie „Światłość świata” przekonuje nas o „konieczności, aby Bóg znowu znalazł się na pierwszym miejscu, by słowa Boga uznać za coś realnego i pozwolić im oświecać nasze życie”. Innymi słowy, przekonuje nas do osobistego, egzystencjalnego przeżywania prawdy o Chrystusie Królu.
Komentarze
Prześlij komentarz